کد مطلب:193157 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:98
اهل بیت قبل از آفریدن آسمانها و زمین کجا بودند؟
قبیصه بن یزید جعفی گوید: بر امام صادق - علیه السلام - وارد شدم در حالی كه نزد او دوس بن ابی دوس و ابن ظبیان و قاسم صیرفی حضور داشتند، سلام عرض كردم و نشستم، وعرض كردم: ای فرزند رسول خدا؛ برای استفاده خدمتتان رسیدم.
حضرت فرمود: بگو، و مختصر كن.
عرض كردم: قبل از اینكه خداوند آسمان برافراشته و زمین بیضوی و نور و تاریكی را بیافریند شما كجا بودید؟
حضرت فرمود: ای قبیصه؛ چرا این سؤال را در این وقت و شرائط از ما كردی. مگر نمی دانی كه محبت ما (از ترس) كتمان می شود، و بغض و دشمنی با ما انتشار پیدا كرده است. و ما دشمنانی از جن داریم كه این حدیث ما را به دشمنان ما از بشر منتقل می كنند، و دیوارها مانند گوش انسانها گوش دارد.
عرض كردم: دیگر پیش آمد، و سؤال كردم.
حضرت فرمود: ای قبیصه؛ ما اشباح (و موجودات نورانی) بودیم پیرامون عرش تسبیح می گفتیم پیش از اینكه خداوند آدم را به پانزده هزار سال بیافریند.
و هنگامی كه خداوند آدم را آفرید، و انوار ما را در صلب و پشت او نازل كرد، و همچنین از صلب و پشت پاكی به رحم پاك و مطهری منتقل می ساخت، تا وقتی
[ صفحه 222]
كه محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - را مبعوث نمود.
پس ما عروة الوثقا (و ریسمان متین) خدا هستیم، هر كس به ما چنگ بزند و متمسك به حبل ما بشود نجات می یابد، و هر كس از ما تخلف كند سقوط خواهد نمود، و هر كس از ما پیروی كند او را به راه ضلالت نمی كشانیم و از راه هدایت خارج نمی كنیم.
ما پاسداران آفتاب (دین) خدا هستیم، ما عترت و اهل بیت و خویشان رسول خدا محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - هستیم، ما خیمه ی (اسلام) هستیم كه فضای او بسیار وسیع، و طنابهای او قوی و طولانی است، هر كس زیر لوای ما بیاید به بهشت می بریم و هر كس از ما تخلف كند در جهنم سقوط می كند.
عرض كردم: حمد و ستایش می كنم خدا و پروردگارم را. [1] .
حضرت فرمود: بگو، و مختصر كن.
عرض كردم: قبل از اینكه خداوند آسمان برافراشته و زمین بیضوی و نور و تاریكی را بیافریند شما كجا بودید؟
حضرت فرمود: ای قبیصه؛ چرا این سؤال را در این وقت و شرائط از ما كردی. مگر نمی دانی كه محبت ما (از ترس) كتمان می شود، و بغض و دشمنی با ما انتشار پیدا كرده است. و ما دشمنانی از جن داریم كه این حدیث ما را به دشمنان ما از بشر منتقل می كنند، و دیوارها مانند گوش انسانها گوش دارد.
عرض كردم: دیگر پیش آمد، و سؤال كردم.
حضرت فرمود: ای قبیصه؛ ما اشباح (و موجودات نورانی) بودیم پیرامون عرش تسبیح می گفتیم پیش از اینكه خداوند آدم را به پانزده هزار سال بیافریند.
و هنگامی كه خداوند آدم را آفرید، و انوار ما را در صلب و پشت او نازل كرد، و همچنین از صلب و پشت پاكی به رحم پاك و مطهری منتقل می ساخت، تا وقتی
[ صفحه 222]
كه محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - را مبعوث نمود.
پس ما عروة الوثقا (و ریسمان متین) خدا هستیم، هر كس به ما چنگ بزند و متمسك به حبل ما بشود نجات می یابد، و هر كس از ما تخلف كند سقوط خواهد نمود، و هر كس از ما پیروی كند او را به راه ضلالت نمی كشانیم و از راه هدایت خارج نمی كنیم.
ما پاسداران آفتاب (دین) خدا هستیم، ما عترت و اهل بیت و خویشان رسول خدا محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - هستیم، ما خیمه ی (اسلام) هستیم كه فضای او بسیار وسیع، و طنابهای او قوی و طولانی است، هر كس زیر لوای ما بیاید به بهشت می بریم و هر كس از ما تخلف كند در جهنم سقوط می كند.
عرض كردم: حمد و ستایش می كنم خدا و پروردگارم را. [1] .
[1] تفسير فرات: 207، بحارالأنوار: ج 25 ص 2 ح 4.